من و تنهایی و دلتنگی و انتظار و چه حال بدیه وقتی نیستی وقتی هیچ کس نیست.وقتی شک میکنی به همه چیز یهو میبینی دیگه چیزی نیست که با بودنش تو رو به این دنیا وصل نگه داره.اما ببینم خدا هنوز سرپام .هنوز چشمم به اسمون و دستام رود زانوهام .هنوز صبورم چون باور دارم ته قصه همیشه کلاغه به خونه میرسه.نمیدونم ته قصه چیه و کی میرسه.ته قصه باتو .توبامن باش نبودن هرکسی رو میتونم تحمل کنم

ناگهان دیدم سرم اتش گرفت

سوختم خاکسترم اتش گرفت

چشم واکردم سکوتم اب شد

چشم بستم بسترم اتش گرفت

درزدم کس این قفس را وانکرد

پرزدم بال و پرم اتش گرفت

 ازسرم خواب زمستانی پرید

اب در چشم ترم اتش گرفت

حرفی از نام تو امد بر زبان

دست هایم دفترم اتش گرفت

حسش میکنم اینجا ته خط.دیگه کاری نمیشه کرد..من تسلیمم خدا.از اینجا به بعدباتو